mércores, 7 de agosto de 2013

Collóns: a carne resiste

Nalgún tempo, coidaba un que a tecnoloxía e maila civilización moderna poderían deshumanizar ó ser humano. Erro.
Primeiro: Abride outra páxina no voso navegador e entrade en Facebook e Twitter. En moitas contas dáse o proceso seguinte: 1. Arroutada. 2. Trending topic. 3. Comentario borrado ou aviso: “A miña conta foi hackeada”. Estes tres pasos repítense coa frecuencia coa que da voltas a roupa dentro dunha lavadora. É un círculo indestrutible. Inexorable.
Segundo: Por abreviar, irei á actualidade. Poderase pensar que en Baralla hai moita drogha. Que, coma en Año Mariano, unha patrulla da Garda Civil comandada por un tipo que lle imita a Manuel Manquiña queimou alí unha leira de marihuana daquela maneira e o fume fixo o resto. Pero que eu saiba, nada disto. O conto foi que certo alcalde vilego debeu erguer da mesa con cinco quilos de churrasco e quince litros de viño da casa entre o peito e as costas pensando nos mortos da guerra que, segundo el, teñen ben merecido tal final. A min nunca me pasa nada semellante ó xantar. É tema de reflexión ben estraño para a sobremesa.
Pero tanto un exemplo coma o outro indican algo: collóns. Hai que ter collóns para atreverse a facer algo así. Hai que enviar á propia intelixencia ó purgatorio por uns intres e, si, ser humanos (viscerais) ata rozar o atávico. Se existira unha palabra técnica para denominalo, quizais valera “hiperhumanos”. Así que non: a máquina non da podido coa carne.


Ningún comentario:

Publicar un comentario