Foto: sevenart's Bucket |
1) Hai un andazo do que case ninguén fala, que non está nos medios nin é trending
topic nas redes, pero existe, que é o da estreiteza de miras. Este
andazo tamén mata: é para o sentido do humor coma a xeada negra para os
nabizos. Este andazo levou ó Papa Bergoglio a comparar, nun modo macho uber
insólito nel, a reacción do CH coa actitude de alguén que cuestionara a honra
de súa irmá; estráñame que non dixera, en troques, de súa nai, á maneira
clásica ultracatólica. Tamén este andazo levou a un fato de nixereños a
incendiar varias igrexas, por exemplo, logo da insistencia dos caricaturistas
en pintar a Mahoma debaixo dun lema, “Todo perdoado”, que lles debeu soar
cínico. O Papa trabucouse: se entenderamos así a cuestión, o mundo debera
forzar a un cambio de imaxe a esas mozas de arrabalde que aparentan levar meses
sen se duchar e locen o cabelo tinguido de vermello vivo ou branco ou verde
fosforescentes, porque esa estética me fai mal á vista, a min e seguramente a
moita outra xente, parte da cal o mesmo podería sentirse tentada a lles moer os
ósos. As mesnadas nixereñas, se tiveran falta dun cubo de auga xeada no que
mergullar a cabeza, deberan polo menos ter contado ata dez antes de facer nada:
non repararon no detalle de que tal vez os autores dos debuxos do CH non
profesen a fe cristiá, da que ben podería entenderse que tamén teñen feito
burla outras veces, por certo. Por non falar da elevada porcentaxe de cristiáns
ós que tales debuxos lles importarán un carallo, simplemente.
2) Pola outra banda, topamos con que? Coa mesma vaca no millo: a desmesura.
Antes do atentado, dubido que o CH fora moi coñecido a nivel mundial, aínda a
nivel nacional francés. Despois del, os informativos amosan imaxes de
ringleiras de potenciais compradores dun exemplar dunha publicación que, a min
cando menos, non me parece que conteña nada en verdade revolucionario, nin
memorable, nin gozoso, nin sequera especialmente entretido. Desde logo, non a
vexo merecedora de horas de espera á friaxe invernal. Con case total
probabilidade, a meirande parte deses compradores potenciais en ringleira
xamais a compraran antes, nin se lles tería pasado pola cabeza.
As dúas conclusións anteriores teñen algo importante en común. Coma
naqueles encantadores filmes da década dos cincuenta de bichos mutantes por
radiación ou experimento(big bug movies, os chamaban os ianquis e
entendidos) a ameazar a típica vila americana perante a oposición das forzas
armadas, algo que en realidade é case diminuto aparece xigantesco, coma visto a
través dunha lente de aumento.
Ningún comentario:
Publicar un comentario