Esa forza despreocupada

Foto: Piotr Siedlecki

Onte pillei empezada El río de la muerte na Paramount Channel. Esa mesma canle repón con certa frecuencia filmes dos anos 80 do propio Michael Dudikoff, Jean-Claude Van Damme ou Chuck Norris. Hai 15 anos, un detestaba este tipo de cinema, por superficial, torpe e previsible. Hoxe segue a parecerme todo o anterior, con máis convicción aínda ó ter a miña cultura cinematográfica mudado substancialmente desde entón, non cara o sublime, si cara o máis elaborado.

Porén, non podo evitar consultar as páxinas de televisión do xornal para saber se esa noite, ás oito ou ás dez, vou ter ou non unha razón para lle abrir a fiestra á TDT.

Non é só por evasión (que tamén, e non é motivo sen peso) polo que gusto de moitas desas películas. É que ningunha coñece o adxectivo “pretensioso”. Enganan como pode enganar toda manifestación artística, mais as súas intencións son nidias. Teñen claro o seu camiño e por el camiñan, coa forza despreocupada da imaxinación (chámeselle inocencia se así se desexa) que conforma a materia elemental do contador de historias.

Aparte, son moito menos vulgares cás súas equivalentes de xénero do século 21. Carecen dese cheiro sintético da HD e dos efectos recreados en computador. Son todo o contrario, porque teñen a súa fermosura.